قبب

لغت نامه دهخدا

قبب. [ ق َ ب َ ] ( ع اِمص ) باریکی و لاغری تهیگاه و شکم. ( منتهی الارب ).
قبب. [ ق ُ ب َ ] ( ع اِ ) ج ِ قبة. ( المنجد ).

فرهنگ عمید

= قبه

فرهنگ فارسی

جمع قبه
( اسم ) جمع قبه .
باریکی و لاغری تهیگاه و شکم