خانه سوز

لغت نامه دهخدا

خانه سوز. [ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) کسی که سبب رسوایی خانواده گردد. ( ناظم الاطباء ). چیزی که موجب آتش زدن و بر باد دادن خانواده شود. سوزنده خانه و خانمان :
در خرمن نشاطم افتاد آتش غم
تا عشق خانه سوزم در سینه کرد منزل.سنائی ( از آنندراج ).بشب سنگ بالایی ای خانه سوز
چرا سنگ زیرین نباشی بروز؟سعدی ( بوستان ).

فرهنگ عمید

= خانمان سوز

فرهنگ فارسی

کسی که سبب رسوایی خانواده گردد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم