خانه سوز

لغت نامه دهخدا

خانه سوز. [ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) کسی که سبب رسوایی خانواده گردد. ( ناظم الاطباء ). چیزی که موجب آتش زدن و بر باد دادن خانواده شود. سوزنده خانه و خانمان :
در خرمن نشاطم افتاد آتش غم
تا عشق خانه سوزم در سینه کرد منزل.سنائی ( از آنندراج ).بشب سنگ بالایی ای خانه سوز
چرا سنگ زیرین نباشی بروز؟سعدی ( بوستان ).

فرهنگ عمید

= خانمان سوز

فرهنگ فارسی

کسی که سبب رسوایی خانواده گردد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال قهوه فال قهوه فال احساس فال احساس فال ارمنی فال ارمنی فال ای چینگ فال ای چینگ