حاجیه

لغت نامه دهخدا

حاجیه. [ جی ی َ ] ( ص ) در تداول فارسی زبانان. حاجَّه. حاجِجَة. زنی حج گذارده.

فرهنگ عمید

زنی که به مکه رفته و کعبه را زیارت کرده است.

فرهنگ فارسی

زنی که به مکه رفته باشدوکعبه رازیارت کرده باشد
در تداول فارسی زبانان زنی که حج گذارده