لغت نامه دهخدا ( باآنکه ) باآنکه. [ ک ِ ] ( حرف ربط مرکب ) مرکب از با حرف اضافه + «آن » + «که » موصول ، رویهم مرادف معهذای عربی باشد : با آنکه یقین است که در گلشن فردوس صد گل به تهی دستی بر خار فروشند.عرفی.