جوشکار

لغت نامه دهخدا

جوشکار. ( ص مرکب ) آهنگری که قطعات آهن یا فلزی دیگر را بهم جوش میدهد.

فرهنگ عمید

کسی که کارش جوشکاری است.

فرهنگ فارسی

آهنگری که قطعات آهن یا فلزی دیگر را بهم جوش میدهد .

فرهنگستان زبان و ادب

{welder} [جوشکاری و آزمایش های غیرمخرب، مهندسی مواد و متالورژی] کسی که عمل جوشکاری را به صورت دستی انجام می دهد

دانشنامه عمومی

در یک مفهوم وسیع، جوشکار کسی است، آماتور یا حرفه ای، که از تجهیزات جوش استفاده می کند، شاید به خصوص کسی که اغلب از چنین تجهیزاتی استفاده می کند. از یک نظر جزئی تر، جوشکار یک صنعتگر است که در زمینه ترکیب مواد با هم تخصص دارد.