لغت نامه دهخدا
- پربهجت ؛ با شادمانی زیاد و سرور بسیار. ( از ناظم الاطباء ).
بهجة. [ ب َ ج َ ]( ع مص ) شاد شدن. ( دهار ). شادمان شدن. ( منتهی الارب ) ( المصادر زوزنی ). بهج. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به بهجت و بهج شود. || خوب و نیکو گردیدن . ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || ( اِمص ) حسن و خوبی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ):... و انزل لکم من السماء ماء فانبتنا به حدائق ذات بهجة... ( قرآن 60/27 ).
