تمنع

تمنع. [ ت َ م َن ْ ن ُ ] ( ع مص ) استوار و قوی شدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بازداشتن از آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بازایستادن. ( آنندراج ). || چیره شدن بر آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

(تَ مَ نُّ ) [ ع. ] (مص ل. ) ۱ - استوار شدن. ۲ - بازایستادن.

۱. قوی شدن.
۲. استوار شدن.
۳. چیره شدن.
۴. بازایستادن.

۱- ( مصدر ) استوار شدن.۲ - باز ایستادن خود داری کردن. ۲ - ( اسم ) مناعت. جمع: تمنعات.

تمنع ( به عربی: تمنع ) یک منطقهٔ مسکونی در یمن است که در استان شبوه واقع شده است.

استوار شدن.
بازایستادن.