معنی خریده | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( خریدة ) خریدة. [ خ َ دَ ] ( ع ص ، اِ ) دانه مروارید ناسفته. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). || زن دوشیزه مرد نارسیده. || زن شرمگین سست آواز که همیشه پنهان ماند. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). ج ، خَرائد، خُرُد، خُرَّد.
خریده. [ خ َ دَ / دِ ] ( ن مف ) بیعشده. مبیوع. ( یادداشت بخط مؤلف ) : معاذاﷲ که خریده نعمتهایشان باشد کسی. ( تاریخ بیهقی ).
هر بنده ای که هست به بلغارو هند و روم
آن بنده را بسیم و زر خود خریده گیر.سعدی.