معنی تیتال | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

تیتال. ( اِ ) فریب و چاپلوسی را گویند. ( برهان ). مکر و فریب و بدین معنی مشترک است در هندی. ( آنندراج ). فریب و حیله و مکر و چاپلوسی.( ناظم الاطباء ). فریب و مکر و چاپلوسی و تملق. ( فرهنگ فارسی معین ). سخنان فریبنده. گفتاری فریبنده. سخنان آرام کننده. چرب زبانی با طفل. آرام کردن بچه و مانند او را بزبان : با زبان و تیتال طوری بچه را از گریه بازداشتم. با بچه با زبان و تیتال باید رفتار کرد نه با کتک. ( از یادداشتهای مرحوم دهخدا ) :
لب از مژگان پر از تیتال عشوه
دو چشم آبستن اطفال عشوه.فوقی یزدی ( از آنندراج ).چون کلام اﷲ ناطق معجزی داری بیار
هیچکس از شیوه تیتال پیغمبر نشد.باقر کاشی ( ایضاً ).