جفون

لغت نامه دهخدا

جفون. [ ج ُ ] ( ع اِ ) ج ِ جَفن. پلکهای چشم :
خاک راهی که بر او میگذری ساکن باش
که عیون است و جفون است و خدود است و قدود.سعدی.رجوع به جَفن شود.

فرهنگ معین

(جُ فُ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ جَفن ، پلک چشم .

فرهنگ عمید

=جفن

فرهنگ فارسی

پلکهای چشم

ویکی واژه

جِ جَفن، پلک چشم.