خونخواری

لغت نامه دهخدا

خونخواری. [ خوا / خا ] ( حامص مرکب ) عمل خونخوار. خون آشامی. خونریزی. سفاکی. ( ناظم الاطباء ) :
بخونخواری مکن چنگال را تیز
کزین بی بچه گشت آن شیر خونریز.نظامی.|| کنایه از غم و اندوه باشد. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

۱. خون خوار بودن، خون آشامی.
۲. [مجاز] ستمکاری.
۳. [مجاز] وحشی گری.
۴. [قدیمی، مجاز] خون ریزی.

فرهنگ فارسی

۱ - نوشیدن خون خون آشامی . ۲ - بیرحمی سفاکی خونریزی .