سناء

لغت نامه دهخدا

سناء. [ س َ] ( ع اِ ) بلندی. رفعت. ( ناظم الاطباء ). || ( ع مص ) صاحب بلندی و رفعت گردیدن. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(سَ ) [ ع . ] (اِمص . ) ۱ - روشنایی ، فروغ . ۲ - بلندی ، رفعت .

ویکی واژه

روشنایی، فروغ.
بلندی، رفعت.