لغت نامه دهخدا طولی. [ لا] ( ع ن تف ) تأنیث اطول. زن درازتر. ج ، طُوَل. ( منتهی الارب ). || ( اِمص ) حالت و مرتبه بلند.طولی. ( ص نسبی ) عمودی. مقابل عرضی و افقی.
