معنی سونات | لغت یاب

فرهنگ معین

[ فر. ] (اِ. ) قطعه ای از موسیقی که برای یک یا دو ساز ساخته شود.

فرهنگ عمید

قطعۀ موسیقی برای ساز مرکب از سه و گاهی چهار بند که برای یک یا دو نوازنده ساخته شده باشد.

فرهنگ فارسی

قطعه ایست از موسیقی و خاص آلات موسیقی مرکب از سه تا چهار بند دارای خصایص مختلف . دیگر موسیقی سمفنیک مثل سمفونی و کنسرتو و غیره .

فرهنگستان زبان و ادب

{sonata} [موسیقی] 1. قطعه ای سازی برای یک یا چند تکنواز، معمولاً در چند پویه، که در دوران باروک شکل گرفت 2. شاخص ترین فرم موسیقی غرب از دوران کلاسیک به بعد که دارای سه بخش گشایش و گسترش و بازگشایش است

دانشنامه عمومی

سونات ( به فرانسوی: sonate، به ایتالیایی و انگلیسی: sonata ) فرمی موسیقایی است که معمولاً برای ساز تک نواز ( solo ) یا موسیقی مجلسی ( گروه کوچکی از سازها ) نوشته شده باشد. سونات معمولاً در دو یا چهار موومان که همه در یک کلید ولی از لحاظ درون مایه متفاوت اند تصنیف می شود. سونات، چه از لحاظ لغوی و چه از لحاظ اجرا، در تقابل با فرم کانتات است. واژهٔ کانتات به معنای «آواز خواندن» است و این فرم هم توسط افراد گروه کر یا تک خوان اجرا می شود، اما سونات که به معنای «به صدا درآوردن» است، فقط برای اجرا به وسیلهٔ ساز تصنیف می گردد. این فرم به صورت فزاینده در طول تاریخ موسیقی کلاسیک اهمیت یافته است و از آن برای تفهیم اصول و قواعد آهنگسازی در مقیاس های بزرگ ( نظیر سمفونی ) استفاده شد.
برای بیشتر سازهای موسیقی در فرم سونات موسیقی تصنیف شده است.
در دوران باروک، سونات غالباً برای یک یا چند ساز و تقریباً همیشه به همراه قسمت باس ( برای سازهای بم نظیر کنترباس و فاگوت ) تنظیم می شد. بعد از دورهٔ باروک، آثاری که در این فرم ساخته شده بودند به ویژه برای تک نوازی و اغلب موارد ساز شستی دار، یا سازی تک به همراه یک ساز شستی دار نوشته می شدند؛ مثلاً در دورهٔ کلاسیک، سونات ها بیشتر برای پیانو نوشته می شدند و هنگامی که سوناتی برای ساز ویولن نوشته می شد، قسمتی هم برای پیانو در نظر گرفته می شد.

دانشنامه آزاد فارسی

سونات (sonata)
در موسیقی، اثری برای تکنواز یا گروه کوچک هم نوازان که از یک یا چند موومان تشکیل می شود. نام آن نشانۀ این مطلب است که چنین اثری نه وابسته به یک متن نوشتاری و شعر است و نه از یک فرم رقصی از پیش موجود پدید آمده است، بلکه اثری است با یک فرم مشخص.