رگ زدن

لغت نامه دهخدا

رگ زدن. [ رَ زَ دَ ] ( مص مرکب ) خون گرفتن. ( آنندراج ).فصد. ( تاج المصادر ) ( دهار ) ( منتهی الارب ). فصد کردن.رگ گشادن. ( آنندراج ). رجوع به فصد شود :
رگ زدن باید برای دفع خون
رگ زنی آمد بدانجا ذوفنون.مولوی.اگر زنند رگش باخبر نمی گردد
کسی که گردش چشم تو کرد بیخبرش.صائب ( از آنندراج ).- مگس را در هوا رگ زدن ؛ دچار عسرت و تنگدستی بودن :
چون قدم با شاه و بابگ می زنی
چون مگس را در هوا رگ می زنی.مولوی.چه عطا ما بر گدائی می تنیم
مر مگس را در هوا رگ می زنیم.مولوی.

فرهنگ معین

( ~. زَ دَ ) (مص م . ) خون گرفتن از رگ .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) فصد کردن
خون گرفتن فصد فصد کردن رگ گشادن

ویکی واژه

خون گرفتن از رگ.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال سنجش فال سنجش فال حافظ فال حافظ فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال انبیا فال انبیا