لغت نامه دهخدا
دهه. [ دَ هََ / هَِ ] ( ص نسبی ) هرچیز منسوب به ده. عشر. || ( اِ مرکب ) ده روز؛ دهه اول محرم ، دهه آخر صفر، یعنی ده روز اول ماه محرم ، ده روز آخرماه صفر. ( یادداشت مؤلف ) : نقل است که روزی در دهه ذی الحجه به صحرا شد و از آرزوی حج می سوخت... ( تذکرة الاولیاء عطار ). به نسبت دهه و صده هر کس نصیبه خویش ترتیب سازند. ( تاریخ جهانگشای جوینی ).