یک طرفه. [ ی َ / ی ِ طَ رَ ف َ / ف ِ ]( ص نسبی ) منسوب به یک طرف. یک سویه. || دراصطلاح راهنمایی رانندگی ، خیابان یا کوچه ای را گویندکه وسایط نقلیه تنها از یک سو حق ورود بدان دارند وورود از طرف مقابل ممنوع است. || از یک جهت. که فقط رعایت یک طرف شده باشد. که به سود یا به زیان یکی از دو طرف باشد: قضاوت یک طرفه نباید کرد. - یک طرفه کردن کار خود را ؛ آن را تسویه کردن. حل و فصل آن به طور قطع.
فرهنگ معین
( ~. طَ رَ ف ) [ فا - ع . ] (ص مر. ) ۱ - از یک جهت ، که فقط رعایت یک طرف شده باشد بدون رعایت طرف دیگر. ۲ - خیابانی که فقط از یک سوی آن می توان رفت .
فرهنگ فارسی
(صفت ) ۱- ازیک جهت که فقط رعایت یک طرف شده باشد بدون رعایت طرف دیگرکه بسود یا بزیان یکی از دو طرف باشد : قضاوت یکطرفه نباید کرد. ۲- که تنهااز یک طرف آن توان داخل شد : خیابان یکطرفه.
