معنی یتیم خانه

لغت نامه دهخدا

یتیم خانه. [ ی َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) جای پرورش یتیمان. دارالایتام. پرورشگاه. || جای باش دزدان و عیاران. ناظم الاطباء ). مأوای دزدان و عیاران. ( آنندراج ) :
بتان شدند ز عیارپیشگی رامم
یتیم خانه من چون صدف پر از گهر است .سعید اشرف ( از آنندراج ).طاقی به دلربایی در دلبری یگانه
هست از صدف گهر را گرچه یتیم خانه .محسن تأثیر ( از آنندراج ).