گزافه گو

لغت نامه دهخدا

گزافه گو. [ گ ُ / گ ِ /گ َ ف َ / ف ِ ] ( نف مرکب ) گزافه گوی. گزاف گو. گزاف گوی.بیهوده گو. عبث گو. پرحرف. پرچانه. پرگو :
نوش لب ز آن منش که خوی بود
زن بُد و زن ، گزافه گوی بُوَد.نظامی ( هفت پیکر ص 109 ).

فرهنگ معین

( ~ . ) (ص فا. ) عبث گو، بیهوده گو، پرحرف .

ویکی واژه

عبث گو، بیهوده گو، پرحرف.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم