لغت نامه دهخدا
کلوة. [ ک ُل ْ وَ ] ( ع اِ ) گُرده ، لغتی است در کلیه به نزد اهل یمن. ج ، کلی ً. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). لغتی است در کلیه اهل یمن را، مثنای آن کلوتان است وج ، کلی و کلوات. ( از اقرب الموارد ). به لغت اهل یمن ، کلیه. گرده. قلوه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
