کفه

کفه. [ ک َ ف َ / ف ِ ] ( اِ ) خوشه های گندم و جو را گویند که در وقت خرمن کوفتن آنها کوفته نشده باشد و بعد از پاک کردن غله آنها را بار دیگر بکوبند و عربان آن را قصاده خوانند. ( از برهان ) ( ناظم الاطباء ). خوشه غله که خرد نشده باشد و بعد از پاک کردن بار دیگر بکوبند. ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ) ( از فرهنگ رشیدی ). خوشه نیم کوفته و آنچه درو دانه باشد. ( غیاث ). قصل. ( مهذب الاسماء ). قرصد. ( منتهی الارب ). کعبرة. ( دهار ) کزل. کلش. ( یادداشت مؤلف ) :
همه آویخته از دامن دعوی و دروغ
چون کفه از کس گاووچو کلیدان زمدنگ.قریع الدهر.امروز که محنت از در دولت
چون خر ز کفه مرا همی راند.روحی ولوالجی.قصه گفت آن شاه را و فلسفه
تا بر آمد عشر خرمن از کفه.مولوی.- امثال :
گاو از کفه دور ، نظیر دست خر کوتاه. ( امثال و حکم دهخدا ج 3 ص 1262 ) :
بارها گفتمت خر از کفه دور
خربغائی مکن به گرد آخر.انوری ( دیوان چ نفیسی ص 407 ).
کفه. [ ک َ ف َ / ف ِ ] ( اِ ) دف و دایره را گویند. ( برهان ). دف و دایره را گویند زیرا که بدان کف زنند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). دف و دایره. ( فرهنگ رشیدی ) ( فرهنگ سروری ) :
گه بکوبد فرق این پای حوادث چون کفه
گه بمالد گوش آن دست نوایب چون رباب.عبدالواسع جبلی ( از فرهنگ سروری ).
کفه. [ ک َف ْ ف َ / ف ِ ] ( از ع ، اِ ) کفّة. پله ترازو. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ رشیدی ). پله ترازو و هر چیزی که مانند آن گرد باشد. ( غیاث ). پله. ( نصاب ). هریک از دو خانه ترازو که در یکی سنگ و در دیگر چیز کشیدنی نهند. سنجه. کپه. ( یادداشت مؤلف ) :
نرگس بسان کفه سیمین ترازویی است
چون زر جعفری به میانش درافکنی.منوچهری.نارنج چو دو کفّه سیمین ترازو
هر دو ز زرسرخ طلی کرده برونسو.منوچهری.چنان دو کفه سیمین ترازو
که این کفه شود زان کفه مایل.منوچهری.ترازوی معالی و شرف را
کف و بازوی تو کفه ست و شاهین.معزی.داری دو کف ، دو کفه شاهین مکرمت
بخشندگان سیم حلال و زر عیار.سوزنی.شاهین صیت تست پرنده به شرق و غرب
از کفه یمینت و از کفه یسار.

(کَ فَّ یا فُِ ) [ ع . کفة ] (اِ. ) صفحة ترازو که جنس یا وزنه را روی آن می گذارند.
(کَ فَ یا فِ ) (اِ. ) دف ، دایره .
( ~ . ) (اِ. ) خوشه های گندم و جو که به هنگام خرمن کوفتن ، آن ها کوفته نشده باشند و پس از پاک کردن غله آن ها را بار دیگر بکوبند.

هریک از دو ظرف ترازو که در یکی وزنه و در دیگری جنس می گذارند، پلۀ ترازو.

آن قسمت ازترازوکه آنچه رامیخواهندوزن کنندروی آن می گذارند، پله ترازو
( اسم ) خوشه های گندم و جوی که بهنگام خرمن کوفتن آنها کوفته نشده باشند و پس از پاک کردن غله آنها را بار دیگر بکوبند : ( مر ترا از ایشان جدا کرد چنانکه کفه را از گندم جدا کنند ) .
قسمت زیرین چاقچور که پای را از مچ تا نوک انگشتان پوشد و نیز در جوراب و کفش آن قسمت که پای را از مچ تا انگشتان در بر می گیرد. - کفه رویه آن قسمت از چاقچور که پای و کف را تا مچ پای بپوشانند.

{plateau} [شنوایی شناسی] گسترۀ پوشش مؤثر که در محدودۀ آن می توان آستانۀ گوش آزمایشی را به طور صحیح و مناسب اندازه گیری کرد متـ . کفی 2

کفه (خفر). کفه یک روستا در ایران است که در استان فارس واقع شده است. کفه ۷۳ نفر جمعیت دارد.

کفة
صفحة ترازو که جنس یا وزنه را روی آن می‌گذارند.
دف، دایره.
خوشه‌های گندم و جو که به هنگام خرمن کوفتن، آن‌ها کوفته نشده باشند و پس از پاک کردن غله آن‌ها را بار دیگر بکوبند.