کشتارگاه

لغت نامه دهخدا

کشتارگاه. [ ک ُ ] ( اِ مرکب ) سلاخ خانه. مَسلَخ. ( یادداشت مؤلف ). جای کشتن حیوانات حلال گوشت چون گوسفند و گاو و گاومیش برای مصرف کردن گوشت آنها.

فرهنگ معین

( ~ . ) (اِمر. ) سلاخ خانه ، مذبح ، جای کشتن جانوران گوشتی .

فرهنگ عمید

۱. جای کشتن، مسلخ.
۲. جای کشتار گاو و گوسفند که گوشت آن ها به مصرف خوراک مردم می رسد.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - جای کشتن مقتل . ۲ - محل سر بریدن گاو و گوسفند مسلخ

فرهنگستان زبان و ادب

{slaughterhouse} [علوم و فنّاوری غذا] محلی که در آن کشتار دام و طیور در محیطی بهداشتی انجام می شود

دانشنامه عمومی

کشتارگاه یا سلاخ خانه به محلی گفته می شود که جانوران در آن به منظور تهیه گوشت کشته می شوند. برخی کشتارگاه ها نیز هستند که به منظور کشتن جانوران نامناسب ( از لحاظ تهیه گوشت ) یا جانوران بی مصرف ( در مزارع ) تعبیه شده است.

دانشنامه آزاد فارسی

کُشتارگاه (abattoir)
کُشتارگاه
محل کشتار دام برای تأمین غذا. نام انگلیسی کشتارگاه در اصل نام کشتارگاهی عمومی در پاریس بود که به فرمان ناپلئون در ۱۸۱۸ تأسیس شد. پیش از کشتن دام، آن ها را به طریق گوناگون بیهوش می کنند، شوک و اتاق گاز از آن جمله اند. صنعت کشتار دام بسیار اشتعال زاست.

ویکی واژه

macello
سلاخ خانه، مذبح، جای کشتن جانوران گوشتی.