کرچه

لغت نامه دهخدا

کرچه. [ ک َ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) لیقه و پنبه و یا ابریشم خام که در دوات گذاشته مرکب تحریر و سیاهی روی آن ریزند و از آن تحریر کنند. ( ناظم الاطباء ).
کرچه. [ ک ُ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) خانه ای که فالیزبانان و مزارعان در مزرعه از چوب و علف سازند. ( برهان ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(کُ چِ ) (اِ. ) کومه ، کلبه .

فرهنگ عمید

= کریچ

فرهنگ فارسی

( اسم ) اطاقکی که فالیز بانا و مزارعان در فالیز و مزرعه از چوب و علف سازند : [ بچشم همتت از راه فرهنگ فلک نه دست و شش پی کرچ. تنگ ] . ( امیر خسرو )
لیقه و پنبه و یا ابریشم خام که در دوات گذاشته مرکب تحریر و سیاهی روط آن ریزند و از آن تحریر کنند .

دانشنامه عمومی

کرچه ( به صربی: Krće ) یک منطقهٔ مسکونی در صربستان است که در سینیتسا واقع شده است. کرچه ۳۳۷ نفر جمعیت دارد.

ویکی واژه

کومه، کلبه.