کتروم

لغت نامه دهخدا

کتروم. [ ک َ ] ( اِخ ) نام محله ای به دودانگه هزارجریب مازندران. رجوع به ترجمه سفرنامه مازندران و استرآباد رابینو ص 167 شود.

فرهنگ معین

(کُ رُ ) (ص . ) ناخوش ، بستری .

فرهنگ فارسی

نام محله ای به دودانگه هزارجریب مازندران