لغت نامه دهخدا
چنگ رومی. [ چ َ گ ِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) لورا. ( التفهیم ). رجوع به لورا شود.
چنگ رومی. [ چ َ گ ِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) لورا. ( التفهیم ). رجوع به لورا شود.
(چَ گِ ) (اِمر. ) شلیاق، یکی از صورت های فلکی شمالی، که به صورت چنگی فرض شده است. پرنورترین ستارة آن نسر واقع می باشد و اثافی و دیگ پایه هم گویند.
یکی از صورتهای فلکی شمالی صنج لورا شلیاق سلیاق سلحفاه اثافی دیگ پایه.
چنگ رومی، شلیاق یا لیر ( به انگلیسی: Lyre ) یک ساز زهی است که در باستان کاربرد بسیار داشته است. به یونانی آن را "λύρα" ( لیرا ) می خوانند خاستگاه آن به سومر در عراق کنونی بازمی گردد. در افسانه های یونان خالق آن هرمس شناخته می شود و افسانه های زیادی در رابطه این چنگ و چنگ زن معروف یونان باستان به نام اروفئوس وجود دارد.
نام صورت فلکی شلیاق از این ساز گرفته شده است.
چنگ رومی (صورت فلکی)
رجوع شود به:شلیاق
شلیاق، یکی از صورتهای فلکی شمالی؛ که به صورت چنگی فرض شده
پرنورترین ستارة آن نسر واقع میباشد و اثافی و دیگ پایه هم گویند.