لغت نامه دهخدا
چبین. [ چ ُ / چ َب ْ بی ] ( اِ ) طبقی را گویند که از چوب بید بافته باشند. ( برهان ) ( جهانگیری ). طبقی که از چوب بافته باشند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). طبقی که از شاخه های باریک درخت بید سازند. جبین. چپین. سبد. طبق. سله:
بگسترد کرباس و چبین نهاد
به چبین برآن نان کشکین نهاد.فردوسی ( از جهانگیری ).رجوع به جبین و چپین شود.