پوست میوه، لایهٔ محافظتی خارجی میوه است که می توان آن را به عنوان یک لایهٔ جداگانه جدا کرد و کَند. محفظهٔ خارجی مغزدانه ها «پوست میوه» محسوب نمی شود؛ چراکه نمی توان آن را با دست، چنان که پیش تر گفته شد جدا کرد. پوست میوه بسته به ضخامت و مزه، گاه به همراه میوه خورده می شود ( مانند پوست سیب ) . گاه پوست میوه برای مصرف خوراکی ناخوشایند است و خوراکی نیست که در این حالت جدا شده و دور انداخته می شود. پوست برخی میوه ها، مانند انار، دارای مقادیر زیاد تانن و مواد گیاهی مانند آن است و در تولید رزانه به کار گرفته می شود. پوست مرکبات تلخ است و معمولاً به طور خام خورده نمی شود؛ اما ممکن است در آشپزی استفاده شود. همچنین از بخشی از پوست میوه ممکن است برای تهیه مارمالاد یا سوپ میوه استفاده شود.
