وارو

لغت نامه دهخدا

وارو.( اِ ) مقابل رو. پشت. عکس. ( از یادداشتهای مؤلف ).
- وارو زدن در کاری ؛ بعکس آن رفتار کردن. بخلاف آن رفتن. جهت مقابل آن برگزیدن.
|| واروک. زگیل. رجوع به واروک شود.
وارو. ( اِخ ) وارُن. شاعر و نویسنده لاتینی. رجوع به وارن شود.

فرهنگ معین

(اِ. ) ۱ - وارون ، واژگون . ۲ - پُشتک .
(اِ. ) = واروک : زگیل .
(اِمر. ) قلمه های درخت تبریزی را گویند.

فرهنگ عمید

۱. وارون، واژگون.
۲. (اسم مصدر ) (ورزش ) در ژیمناستیک، پشتک.
* وارو زدن: (مصدر لازم )
۱. (ورزش ) پشتک زدن در آب، گود زورخانه، و بر روی زمین.
۲. برعکسِ کار کس دیگر کاری انجام دادن.

فرهنگ فارسی

وارون، واژگون به معنی پشتک هم میگویند
( اسم ) قلمه های درخت تبریزی را گویند.
وارن شاعر و نویسنده لاتینی

دانشنامه عمومی

وارو ( به تاجیکی: Ҷамоати Ворӯ ) جماعت و شهرکی در شمال غربی تاجیکستان است که در ناحیهٔ پنجکنت ولایت سغد قرار دارد. در روستای وارو غالباً مردم می توانند به فارسی بنویسند و بخوانند. جمعیت این جماعت ۹٬۹۶۸ نفر است.
وارو (فیلم ۲۰۰۶). وارو ( به انگلیسی: Waru ) فیلمی اکشن به کارگردانی تاکاشی میکه محصول سال ۲۰۰۶ است. فیلمنامه این کار را هیسائو ماکی بر اساس مانگایی از خودش نوشته است.