هنگفت. [ هََ گ ُ ] ( ص ) گنده و سطبر و ضخیم. ( برهان ) : بهترین جامه ای بود هنگفت مر مرا اوستاد چونین گفت.سنائی.فرستادم به خدمت رقعه وی به دست پهلوی هنگفت و لمتر.ابن یمین.|| کنایه از بسیار هم هست و صاحب مؤیدالفضلا بجای نون تا آورده است که هتگفت باشد. ( برهان ).