معنی نیمکت | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

نیمکت. [ ک َ ] ( اِ مرکب ) از: نیم ( به معنی نصف ) + کت ( به معنی تخت ). ( یادداشت مؤلف ). تختی که دست کم از یک طرف دیواره نداشته باشد و بر آن نشینند و پاها فروآویزند یا بر زمین نهند.

فرهنگ معین

(کَ ) (اِ. ) نوعی صندلی دراز و پهن که چند نفر بتوانند روی آن بنشینند.

فرهنگ عمید

صندلی پهن که چند نفر بتوانند روی آن پهلوی هم بنشینند، نیم تخت، نیم دست.

فرهنگ فارسی

صندلی پهن که دویاسه نفربتوانندروی آن پهلوی هم، بنشینند، نیم تخت ونیم دست هم میگویند

دانشنامه عمومی

نیمکَت گونه ای نشیمن گاه است که برای نشستن بیش از یک نفر جا دارد.
نیمکت ها معمولاً چوبی هستند ولی مواد دیگر نیز در ساخت آن ها کاربرد دارند. در پارک ها نیمکت های سیمانی نیز کار گذاشته می شود. برای ساخت نیمکت های تزیینی با کاربرد خانگی یا کتابخانه ها و بیمارستان ها و تمام مکان هایی که از رطوبت در امانند می توان از ام دی اف نیز استفاده نمود.