نوساز

لغت نامه دهخدا

نوساز. [ ن َ / نُو ] ( ن مف مرکب ) نوساخت. جدیدالبناء. || ( نف مرکب ) نوسازنده. آنکه چیزی را تجدید و تعمیر کند. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

(نُ ) ۱ - (ص فا. ) آن که چیزی را تجدید و تعمیر کند. ۲ - (ص مف . ) نوساخته ، تازه ساز.

فرهنگ عمید

تازه ساز، تازه ساخته شده، عمارتی که تازه ساخته شده.

فرهنگ فارسی

نوساخت، تازه سا ، تازه ساخته شده، عمارت تازه ساز

ویکی واژه

آن که چیزی را تجدید و تعمیر کند.
نوساخته، تازه ساز.