لغت نامه دهخدا ناگوارا. [ گ ُ ] ( نف مرکب ) ناگوارنده. ناگوار. عسیرالهضم. || ناخوشگوار. که خوشایند ذائقه نیست. نامطبوع. || غیرقابل تحمل. ناخوشایند. که تحمل آن گران و دشخوار است. نادلپسند. مقابل گوارا. رجوع به گوارا شود.
