موصلی
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
موسلین پیشتر از نخ های دست ریسی شده و بیش از حد ظریف بافته می شد و در منطقه بنگال در جنوب آسیا بسیار رواج داشت ولی از قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم میلادی به اروپا وارد شد.
در سال ۲۰۱۳ سنت پوشیدن جامدانی موصلی در بنگلادش به عنوان شاهکارهای شفاهی و ناملموس میراث بشری به ثبت جهانی یونسکو رسید.
در سال ۱۲۹۸ میلادی، مارکوپولو این پارچه را در کتاب سفرها توصیف کرد. او گفت که چنین پارچه هایی در موصل عراق بافته می شد. رالف فیچ، جهانگرد انگلیسی قرن شانزدهمی، موصلی را که در سونارگان دید و از جنس آن تمجید کرد. او که در سال ۱۵۸۳ از هند بازدید کرد، سونارگان را به عنوان شهری توصیف کرده که در آن بهترین و مرغوب ترین پارچه ها بافته می شوند و مرکز منسوجات هندوستان است. ابوالفضل علامی می نویسد: «سرکار سونارگان گونه ای از موصلی را بسیار خوب و به مقدار زیاد تولید می کند». در طول قرون هفدهم و هجدهم، بنگال ِتحت سیطرهٔ گورکانیان به عنوان بزرگ ترین صادرکننده موصلی در جهان شناخته شد و داکا در این سرزمین به عنوان پایتخت تجارت جهانی موصلی در سراسر جهان نمود یافت.
در فرانسه قرن هجدهم این پارچه ها بسیار محبوب شد و در نهایت در بسیاری از جهان غرب گسترش یافت. موسلین داکا برای اولین بار در بریتانیا در نمایشگاه بزرگ آثار صنعت همه ملل در سال ۱۸۵۱ به نمایش عمومی گذاشته شد.
به برخی از موسلین های ظریف نام های شاعرانه ای مانند بافت هوا، شبنم و آب روان داده بودند. ( رک به زبان فارسی در هند ) نام اخیر به انواع ظریف و شفاف موسلین خوب که محصول داکا بود، اشاره داشت. ویژگی های پارچه در نام آن خلاصه می شد.
دانشنامه اسلامی
...
