مه پاره. [ م َه ْ رَ / رِ ] ( ص مرکب، اِ مرکب ) ماه پاره. || کنایه از زن زیبا. زیباروی: از این مه پاره ای عابدفریبی ملایک سیرتی طاوس زیبی. سعدی.مه پاره به بام اگر برآید که فرق کند که ماه یا اوست.سعدی ( ترجیعات ).آن پریزاده که مه پاره و دلبند من است کس ندانم که به جان در طلبش پویان نیست.سعدی ( طیبات ).
فرهنگ معین
(مَ رِ ) (ص مر. ) زیبا، زیبارو.
فرهنگ عمید
زیبا، خوشگل.
فرهنگ فارسی
( صفت ) ماه پاره ماهپاره: کنایه اززیبا، خوشگل، زن یاکودک خوبرومانندماه ( صفت ) ماه پاره