مطب. [ م َ طَ ] ( ع اِ ) جائی که طبیب در آن نشیند و معالجه مریضان نماید. ( از غیاث ) ( از آنندراج ). آنجا که طبیب نشیند آماده طبابت بیماران را. محکمه. درمانگاه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). فرهنگستان ایران «پزشک خانه » را بجای این کلمه برگزیده است. و رجوع به واژه های نو فرهنگستان ایران شود.
فرهنگ معین
(مَ طَ بّ ) [ ع . ] (اِ. ) درمانگاه ، جای طبابت .
فرهنگ عمید
جای طبابت کردن، درمانگاه.
فرهنگ فارسی
جای طبابت کردن، درمانگاه ( اسم ) جایی که طبیب در آن بمعاینه و مداوای بیماران پردازد محکمه کلینیک .
