مجزوم. [ م َ ] ( ع ص ) مقطوع و بریده شده. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). || یقین کرده شده. ( غیاث ) ( آنندراج ). جزم شده. یقین کرده شده. || حرف ساکن که دارای جزم باشد. ( ناظم الاطباء ). ( در نحو عربی ) صاحب جزم. جزم دار. کلمه ای که حرف آخر آن نه نصب و نه جر و نه رفع دارد. که حرکت ندارد.( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به جزم شود.
فرهنگ معین
(مَ ) [ ع . ] (اِمف . ) ۱ - ساکن شده . ۲ - بریده شده . ۳ - یقین کرده شده .
فرهنگ عمید
۱. (ادبی ) در نحو عربی، کلمه ای که حرکت حرف آخر آن ساکن باشد. ۲. [قدیمی] قطعی، باقطعیت. ۳. [قدیمی] قطع شده، بریده.
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - تعیین کرده شده . ۲ - ساکن شده . ۳ - کلمه ای که حرف آخر آن ساکن باشد .
