قانون گذار

لغت نامه دهخدا

قانون گذار. [ گ ُ ] ( نف مرکب ) آنکه قانون وضع کند. مقنن.

فرهنگ معین

(گُ ) [ معر - فا. ] (ص فا. ) آن که قانون وضع کند، مقنن .

فرهنگ عمید

قانون گذارنده، آن که قانون وضع کند، مُقَنِّن.

فرهنگ فارسی

آنکه قانون وضع کند مقنن : منظور قانون گذار از این ماده است است که ...
قانون گذارنده، آنکه قانون وضع کند، مقنن

ویکی واژه

معرب
آن که قانون وضع کند، مقنن.