فند

لغت نامه دهخدا

فند. [ ف َ ] ( اِ ) بند. پند. مکر و حیله. ( فرهنگ فارسی معین ). صورتی از فن عربی نیست بلکه صورتی از بند است. ( یادداشت مؤلف ). مکر. حیله. زرق. فریب. سالوسی. ( یادداشت دیگر ). ترفند. ( انجمن آرا ) :
نیز ابا نیکوان نماندت جنگ فند
لشکر فریاد نی خواسته نی سودمند.رودکی.- فند و فعل . رجوع به این ماده شود.
|| نقطه. || سخن بیهوده و بیفایده. || خال را نیز گویند، خواه خال عارضی و خواه خال اصلی. ( برهان ). || ( ص ) درخور. مناسب. باب... ( یادداشت مؤلف ): فند دندان پیران است ؛ یعنی باب دندان آنهاست ، یا این کار فند توست ؛ یعنی برای تو مناسب است ، یا ارزان مناسب. فند کاسب ؛ مناسب برای آدم کم بضاعت. ( از یادداشتهای مؤلف ).
فند. [ ف ِ ] ( ع اِ ) کوه بزرگ. || شاخ درخت. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || گونه ، که اخص از جنس است. ( منتهی الارب ). نوع. ( اقرب الموارد ). || قوم فراهم آمده. || زمین باران نارسیده. || پاره ای از کوه به درازا. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). ج ، فنود، افناد. ( اقرب الموارد )
فند.[ ف َ ن َ ] ( ع اِمص ، اِ ) دروغ. ( منتهی الارب ). || درماندگی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || ناسپاسی. ( منتهی الارب ). کفر نعمت. ( اقرب الموارد ). || سستی عقل و رای از پیری و بیماری. ( منتهی الارب ). || ( مص ) تباه خرد شدن ازکلانسالی. || خطا کردن در قول و رای. || دروغ گفتن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
فند. [ ف َ ] ( اِخ ) دهی است از بخش گرمسار شهرستان دماوند که دارای 384 تن سکنه است. آب آن از حبله رود و محصول عمده اش غله ، پنبه ، بنشن ،مختصری انار، انجیر و کار دستی مردم بافتن قالیچه ، گلیم و جاجیم است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

فرهنگ معین

(فَ نْ ) (اِ. ) نیرنگ ، حیله .
(فَ نَ ) [ ع . ] ۱ - (اِ. ) دروغ ، کذب . ۲ - (اِ مص . ) ناتوانی ، درماندگی . ۳ - ناسپاسی .

فرهنگ عمید

مکر، حیله، فریب، نیرنگ، دروغ، ترفند: چه کند با تو حیلهٴ بدخواه / پیش معجز چه قدر دارد فند (شمس فخری: مجمع الفرس: فند ).

فرهنگ فارسی

مکر، حیله، فریب، نیرنگ، دروغ، ترفند
۱ - ( اسم ) دروغ کذب ۲ - ( اسم ) درماندگی عجز ۳ - ناسپاسی جمع : افناد .
کوه بزرگ . یا شاخ درخت

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
(بر وزن فرس) کم عقلی. ضعف رأی. «فَنِدَ الرَّجُلُ فَنَداً: خَرِفَ» تفنید آن است که کم عقلی و ضعف رأی را به کسی نسبت دهی . پدرشان (یعقوب «علیه السلام») گفت من بوی یوسف را استشمام می‏کنم اگر در اشتباهم نشمارید و سفیهم ندانید. یعنی اگر نگوئید که سفیه شده و کم عقل گردیده است. فِند (به کسر فاء و سکون نون) کوه بزرگ است امیرالمومنین «علیه السلام» در نهج البلاغه حکمت 447 درباره مالک اشتر رحمه‏اللَّه فرموده: «مالِکٌ وَ ما مالِکٌ (وَاللَّهِ) لَوْکانَ جَبَلاً لَکانَ فِنْداً...»مالک کیست مالک ؟اگر کوه بود کوه بزرگی بود. این لفظ در قرآن مجید فقط یکبار آمده است.

ویکی واژه

دروغ، کذب.
نیرنگ، حیله.
فَ
ناتوانی، درماندگی.
ناسپاسی.
روستایی در نزدیکی شهر گرمسار در استان سمنان