غم گساری

لغت نامه دهخدا

غمگساری. [ غ َ گ ُ ] ( حامص مرکب ) دفع ملالت و دلتنگی. ( ناظم الاطباء ). گساردن غم. غمخواری. غمزدایی. دلداری و دلجویی :
هرچند که غمگین بود نخواهد
از پشه خردمند غمگساری.ناصرخسرو.غمگساری در ابر میجویم
برق او دید هم نمی شاید.خاقانی.در جهان هیچ سینه بیغم نیست
غمگساری ز کیمیا کم نیست.خاقانی.|| مودت و دوستی ورفاقت و مؤانست و همدمی. ( ناظم الاطباء ). رجوع به غمگسار شود.

فرهنگ معین

( ~ . ) [ ع - فا. ] (حامص . ) ۱ - غمخواری . ۲ - دلسوزی ، مهربانی .

فرهنگ عمید

۱. دوستی، همدمی، غم خواری.
۲. غم زدایی: در جهان هیچ سینه بی غم نیست / غم گساری ز کیمیا کم نیست (خاقانی: ۵۷۰ ).

فرهنگ فارسی

۱ - غمخواری غمزدایی ۲ - دوستی رفاقت .

ویکی واژه

غمخوا
دلسوزی، مهربانی.