غائی. ( ع ص نسبی ) منسوب به غایت که بمعنی نهایت چیزی است. ( غیاث اللغات ). - علت غائی ؛ یکی از علل چهارگانه. رجوع به علت غائی شود.
فرهنگ فارسی
( صفت ) منسوب به غایت نهایی . یا علت غائی . علتی است که محرک اول فعل و در وجود ذهن مقدم بر علل دیگر باشد و در وجود خارجی پس از تحقق همه آنها محقق شود .
