عنتر

لغت نامه دهخدا

عنتر. [ ع َ ت َ / ع ُ ت َ / ع ُ ت ُ] ( ع اِ ) مگس یا خرمگس. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). خرمگس. ( ناظم الاطباء ). مگس و گویند مگس ازرق و کبودرنگ ، و یک دانه آن را عنترة گویند. ( از اقرب الموارد ). || پستانداری است از راسته پریمات ها، جزو دسته میمونهای دم دار، و از گروه کاتارینین ها که جدار بین دو سوراخ بینی آن نازک است. دم این حیوان هرگز گیرنده نیست. انتهای بدن وی نزدیک به نشیمنگاه دارای پینه های قرمزرنگ است. رقاصان و مطربان دوره گرد انواع مختلف این حیوان را جهت رقاصی تربیت میکنند. ( از فرهنگ فارسی معین ) : برخوردار را دید که مانند عنتران بداختر در سر قبر پدر به امید عفو جرائم مضطر گردیده. ( مجمل التواریخ ابوالحسن گلستانه ).
- عنترباز ؛ بازی دهنده عنتر. عنتری. رجوع به عنتری شود.
|| بدترکیب. این لفظ را در مقام توهین به اشخاص به کار می برند. ( از فرهنگ فارسی معین ).
عنتر. [ ع َ ت َ ] ( اِخ ) ابن شدادبن عمروبن معاویه عبسی. رجوع به عنترة ( ابن شدادبن... ) شود.

فرهنگ معین

(عَ تَ ) [ ع . ] (اِ. ) نک انتر.

فرهنگ عمید

۱. نوعی مگس بزرگ کبودرنگ، خرمگس.
۲. = انتر

فرهنگ فارسی

۱ - قسمی مگس کبود رنگ. ۲ - پستانداریست از راسته پریمات ها جزو دسته میمونهای دمدار و از گروه کاتارینین ها که جدار بین دو سوراخ بزرگ بینی آن نازک است . دم این حیوان هرگز گیرنده نیست انتهای بدن وی نزدیک به نشیمنگاه دارای پینه های قرمز رنگ است . رقاصان و مطربان دوره گرد گونه های مختلف این حیوان را جهت رقاصی تربیت می کنند . ۳ - ( صفت ) بد ترکیب ( در مقام توهین استعمال شود ) .
ابن شداد بن عمرو ابن معاویه عبسی

ویکی واژه

نک ان