صفوف

لغت نامه دهخدا

صفوف. [ ص َ ] ( ع ص ) ناقة صفوف ؛ ناقه ای که چند قدح شیر دهد از یک دوشیدن یعنی از کثرت شیر صف اقداح می بندد یا به هر دو دست خود صف می بندد بوقت دوشیدن. ( منتهی الارب ). آن اشتر که دستها بهم باز نهد در حال دوشیدن. ( مهذب الاسماء ).
صفوف. [ ص ُ ] ( ع اِ ) ج ِ صف. رجوع به صف شود.

فرهنگ معین

(صُ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ صف ، رده ها، رسته ها.

فرهنگ عمید

= صف

فرهنگ فارسی

جمع صف
( اسم ) جمع صف رده ها رسته ها .
صف

ویکی واژه

جِ صف ؛ رده‌ها، رسته‌ها.