شکنبه. [ ش ِ کَم ْ ب َ / ب ِ ] ( اِ ) شکمبه. ( ناظم الاطباء ) ( یادداشت مؤلف ). کده. ( لغت محلی شوشتر نسخه خطی مؤلف ). دره. کرش. جبجبه. اشکنبه. سیراب. سیرابی. سختو. معده ( و آن در ستور نشخوارکننده است چون معده در انسان ). ( یادداشت مؤلف ) : رودگانی و شکنبه و معده این همه عصب است و سخت دیرگوار. ( الابنیة عن حقائق الادویة ). رجوع به شکمبه شود. - شکنبه بر سر کسی کردن یا کشیدن ؛ نوعی از تعذیب و سیاست است. ( از آنندراج ) : شکنبه طبل سان بر سر کنندش دو دسته چوبها بر سر زنندش.ابوطالب کلیم ( از آنندراج ).- شکنبه پز ؛ رواث. سیرابی فروش.( یادداشت مؤلف ). - شکنبه وا ؛ نوعی غذا که از شکمبه سازند. آش شکمبه. سیرابی : شیخ گفت : اکنون این را به مطبخی باید داد تا شکمبه وایی پزد. ( اسرارالتوحید ص 161 ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) سیرابی جانوران علفخوار (گوسفند گاو گوساله و غیره ) که محل ذخیره علف در موقع چریدن آنهاست . این قسمت در حقیقت اولین بخش معده نشخوار کنندگان است که در حکم کیسه ای حجیم برای ذخیره است سیرابی
