شطار

لغت نامه دهخدا

شطار. [ ش ِ ] ( ع مص ) مشاطره و چیزی را در میان همدیگر به دو نصف کردن. ( ناظم الاطباء ). رجوع به مشاطرة شود.
شطار. [ ش ُطْ طا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ شاطِر. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به شاطر شود. || عَیّار. ( تمدن جرجی زیدان ص 47 ). رجوع به عیار و ترجمه تمدن جرجی زیدان شود.
شطار. [ ش َطْ طا ] ( ع ص ) داهی. بسیار زیرک. || بسیار خبیث. || چاقوکش. ( فرهنگ فارسی معین ).
شطار. [ ش َطْ طا ] ( ع ص ) شطرنج باز. || قمارباز. مقامر. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

(شَ طّ ) [ ع . ] (ص . ) ۱ - شطرنج باز. ۲ - قمارباز.
( ~ . ) [ ع . ] (ص . ) ۱ - بسیار زیرک . ۲ - بسیار خبیثت . ۳ - چاقوکش .

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - شطرنج باز . ۲ - قمار باز مقامر .
مشاطره و چیزی را میان همدیگر به دو نصف کردن .

ویکی واژه

شطرنج باز.
قمارباز.
بسیار زیرک.
بسیار خبیثت.
چاقوکش.