سوده

معنی اسم دخترانه سوده: سوده یک اسم دخترانه عربی است که به معنی زن بزرگوار و محترم می‌باشد. این نام به دلیل معنای مثبت و ارزشمندی که دارد، در فرهنگ‌های اسلامی و عربی بسیار محبوب است.

شخصیت‌های تاریخی: سوده بنت زمعه، یکی از همسران پیامبر اسلام، حضرت محمد (ص) بود. او پس از وفات خدیجه (س)، نخستین همسر پیامبر، به ازدواج ایشان درآمد و در تاریخ اسلام به عنوان زنی بزرگوار و با فضیلت شناخته می‌شود. وی در دوران زندگی خود در کنار پیامبر، نقش مهمی در حمایت از ایشان و گسترش اسلام ایفا کرد.

نام شهری: همچنین سوده نام یک شهر کوچک در نزدیکی بغداد، پایتخت عراق، است. این شهر به دلیل موقعیت جغرافیایی‌اش و تاریخ فرهنگی‌اش شناخته شده است.

لغت نامه دهخدا

( سودة ) سودة. [ س َ دَ ] ( اِخ ) دختر زمعةبن قیس بن عبد شمس. از زنان رسول خدا ( ص ) بسال 54 هَ. ق. به مدینه درگذشت. رجوع به الاعلام زرکلی ج 1 ص 398 و تاریخ الخلفا صص 100 - 137 شود.
سوده. [ دَ / دِ ] ( ن مف ) آنچه از سودن بهم رسد چون سوده الماس و سوده آهن و سوده شنگرف و سوده صندل. ( آنندراج ). هر چیز نرم و مسحوق مانند سوده الماس و سوده صندل. ( ناظم الاطباء )

فرهنگ معین

(دِ یا دَ ) ۱ - (ص مف. ) ساییده شده، لمس شده. ۲ - کوفته. ۳ - ریز شده، خرد شده. ۴ - گداخته، مذاب. ۵ - حک شده. ۶ - محو شده. ۷ - سوراخ شده، سفته. ۸ - خرج شده. ۹ - (اِ. ) گرد و غبار.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - ساییده شده لمس شده. ۲ - کوفته سحق شده. ۳ - خرد شده ریز شده سوده الماس. ۴ - گداخته مذاب. ۵ - آغشته باب. ۶ - اندوده. ۷ - فرسوده کهنه شده. ۸ - حک شده. ۹ - محو شده. ۱٠ - سوراخ شده سفته ۱۱ - خرج شده. ۱۲ - ( اسم ) گرد و غبار.
دهی است از دهستان بوزی بخش شادگان شهرستان خرم شهر

فرهنگ اسم ها

اسم: سوده (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: sude) (فارسی: سوده) (انگلیسی: sude)
معنی: زن بزرگوار، ساییده، ساییده شده، ( اَعلام ) [قرن اول هجری] نام دختر زمعه ابن قیس ابن عبد شمس، از همسران پیامبر اسلام ( ص )، بیوه ی یکی از مسلمانان نخستین به نام سکران، ( در عربی سوده )، ( در اعلام ) نام دختر زمعه بن قیس بن عبد شمس، از زنان رسول خدا ( ص )، نام شهری در نزدیکی بغداد

فرهنگستان زبان و ادب

{switch} [مهندسی مخابرات] وسیله ای مکانیکی یا الکترونیکی که مسیرها یا مدارها را انتخاب کند، مشخصه های عملکرد مدار را تغییر دهد و مدارها را باز و بسته کند متـ. کلید 4

دانشنامه آزاد فارسی

سَوْدَه ( ـ مدینه ۵۴ق)
دختر زَمْعَة بن قیس، نخستین بانویی که پیامبر (ص) پس از وفات خدیجه (س) با او ازدواج کرد. ابتدا همسر سکران بن عمرو، برادر سهیل بن عمرو، بود و با او به حبشه هجرت کرد. و پس از درگذشت شوهرش در حبشه به مکه بازگشت. سوده در بقیع دفن شد.

جملاتی از کلمه سوده

گر زمین و کوه پرکافور شد نشگفت از آنک برف چون ‌کافور سوده ابر چون پرویزن است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم