سالمند

لغت نامه دهخدا

سالمند. [ م َ ] ( ص مرکب ) کلانسال. مسن. بزاد برآمده. بزرگ سال.

فرهنگ معین

(مَ ) (ص مر. ) پیر، سالخورده .

فرهنگ عمید

سال دار، سال دیده، کلان سال، سال خورده.

فرهنگ فارسی

سالدار، سالدیده، کلانسال، سالخورده
( صفت ) کلان سال مسن بزرگ سال .

ویکی واژه

پیر، سالخورده.