دوبال

لغت نامه دهخدا

دوبال. ( اِ ) به معنی دوال است که تسمه و چرم حیوانات باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تنگ. ( ناظم الاطباء ). || مکر و حیله. || زمرد. || شمشیر آبدار. ( از برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(دُ ) [ قس . دوبل ] (اِ. ) مکر، حیله .

فرهنگ عمید

= دوال

فرهنگ فارسی

( اسم ) مکر حیله .

ویکی واژه

دوبل
مکر، حیله.