دوبال

لغت نامه دهخدا

دوبال. ( اِ ) به معنی دوال است که تسمه و چرم حیوانات باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تنگ. ( ناظم الاطباء ). || مکر و حیله. || زمرد. || شمشیر آبدار. ( از برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(دُ ) [ قس . دوبل ] (اِ. ) مکر، حیله .

فرهنگ عمید

= دوال

فرهنگ فارسی

( اسم ) مکر حیله .

ویکی واژه

دوبل
مکر، حیله.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
جنگ اول، به از صلح آخر
جنگ اول، به از صلح آخر
همچنین
همچنین
مواظب
مواظب
دیوث
دیوث