آزادمردی

لغت نامه دهخدا

( آزادمردی ) آزادمردی. [ م َ ] ( حامص مرکب ) چگونگی و صفت آزادمرد. حریّت. مکرمت. نجابت. اصالت. کرم. مردمی :
گر ایدون که بر من نسازید بد
کنید آنچه زآزادمردی سزد...فردوسی.سپاهی که شان تاختن پیشه بود
وز آزادمردی کم اندیشه بود.فردوسی.مردی و آزادمردی زو همی بوید بطبع
همچنان کز کلبه عطار بوید مشک و بان.فرخی.از آزادمردی آنچه آمد گفتم و کردم و تو حرمت من نگاه نداشتی. ( تاریخ بیهقی ).
به آزادمردی ستودش کسی
که در راه حق سعی کردی بسی.سعدی.چو حاتم به آزادمردی دگر
ز دوران گیتی نیاید ببر.سعدی.

فرهنگ فارسی

( آزادمردی ) عمل و حالت آزادمرد : ۱ - حریت آزادگی . ۲ - اصالت نجابت .
( آزاد مردی ) چگونگی و صفت آزاد مرد

ویکی واژه

آزادمرد بودن، جوانمردی. چو حاتم به آزاد مردی دگر/ ز دوران گیتی نیاید مگر «سعدی»
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نخود فال نخود فال انبیا فال انبیا فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال راز فال راز