خشین. [ خ َ ] ( اِ ) هر چیز سیاه رنگ تیره که در آن سپیدی باشد مانند کوه برفدار. ( برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از انجمن آرای ناصری ). رجوع به خشینه شود. || بازی را گویند که پشت آن کبود و تیره و چشمهایش سیاه رنگ بود و بعد از تولک اول چشمش سرخ گردد و به ترکی آن را قزل قوش گویند. ( ناظم الاطباء ) ( از برهان قاطع ) ( از آنندراج ) ( از انجمن آرای ناصری ). بعضی گویند بازی باشد نه سیاه و نه سفید. ( از برهان قاطع ). رجوع به خشینه شود : گهی ببینی چون پشت باز گشته خشین گهی منقطه بینی چو پشت سنگی سار.عنصری.دو صدباز و افزون ز سیصد خشین صد و شصت طغرل همه برگزین.اسدی.- باز خشین ؛ بازی که سفید و سیاه است : تا نبود چون همای فرخ کرکس همچو نباشد قرین باز خشین پند.فرخی.تا نیامیزد با زاغ سیه باز سفید تا نیامیزد با باز خشین کبک دری.فرخی.حمله باز خشین وخنده کبک دری.سنائی ( از فرهنگ جهانگیری ).اندر آن موضع که فرمان ترا باشد نهیب اندر آن کشور که تهدید ترا باشد عتاب. کرگدن بی شاخ و بی چنگل بود باز خشین مار بی دندان و بی چنگال زاید شیر غاب.ذوالفقار شروانی ( از آنندراج ). خشین. [ خ ُ ش َ ] ( اِخ ) نام ولایتی است از ماوراءالنهر. ( برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ).
فرهنگ معین
(خَ )(ص . ) هرچیز تیره رنگ ، کبودرنگ .
فرهنگ عمید
۱. = خشینه ۲. (اسم ) نوعی باز با چشم های سیاه و پرهای کبود در پشت. ۳. ویژگی این نوع باز: باز خشین.
فرهنگ فارسی
۱ -( صفت ) کبود رنگ تیره رنگ . ۲ - سیاه رنگ . ۳ - ( اسم ) بازی که پشت آن کبود و تیره و چشمهایش سیاه رنگ بود بازی که نه سیاه باشد نه سپید . نام ولایتی است از ماورائ النهر
