ابلوک

لغت نامه دهخدا

ابلوک. [ اَ ] ( ص ) مردم منافق و دورنگ و فضول. ( برهان ) :
بود از آن جوق قلندر ابلهی
مرد ابلوکی رغیبی بی رهی.شاه داعی شیرازی.رجوع به ابلک شود.

فرهنگ معین

( اِ ) (ص . ) منافق و دورنگ .

فرهنگ عمید

دورو، دورنگ، منافق.

ویکی واژه

منافق و دورنگ.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال امروز فال امروز فال زندگی فال زندگی فال چوب فال چوب